Historia Instytutu Psychologii

Profesor dr hab. W. Łukaszewski w latach 1975-1977 oraz w stanie wojennym (w okresie od 1 września 1981 do 31 sierpnia 1982) pełnił funkcję dyrektora w Instytucie Psychologii oraz funkcję kierownika Zakładu Psychologii Osobowości. W 1982 r. profesor opuścił nasz Instytut i zatrudnił się w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu.

W Zakładzie Psychologii Ogólnej prof. M. Kulczyckiego prowadzono badania z zakresu rozwiązywania problemów życiowych w aspekcie psychologii klinicznej oraz budowano teoretyczne podstawy poradnictwa psychologicznego. Ośrodek wrocławski został uznany za centrum koordynujące prace w tej dziedzinie. W 1973 r. wyodrębniono Zakład Psychologii Stosowanej (o profilu klinicznym), który pracował pod kierunkiem prof. M. Kulczyckiego. Zakład Psychologii Ogólnej przejął doc. dr hab. M. Dąbek, którego zainteresowania naukowe – od czasu habilitacji – skupiły się na problematyce związanej z psychologią pracy i zarządzania. Z tego okresu pochodzą następujące prace: „Psychologiczne mechanizmy podejmowania decyzji ryzykownych przez dzieci” (Warszawa – Wrocław: PWN, 1976), „Psychologia pracy” (Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1980 wyd. II), „Zainteresowanie własną pracą jako podstawa rozwoju zawodowego” (Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1987).