data aktualizacji: 11-01-2019





1.Nazwa przedmiotu w języku polskim oraz angielskim

Psychopatologia w teorii i praktyce sądowej
Psychopathology in theory and judicial practice
2.Język wykładowy

polski
3.Jednostka prowadząca przedmiot

Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Klinicznej i Zdrowia
4.Kod przedmiotu/modułu
 
5.Rodzaj przedmiotu

fakultatywny
6.Kierunek studiów

Psychologia
7.Poziom studiów

Jednolite studia magisterskie, tryb niestacjonarny
8.Rok studiów

5
9.Semestr

letni
10.Forma zajęć i liczba godzin

Seminarium, 20 godzin

Metody kształcenia

wykład konwersatoryjny
dyskusja dydaktyczna
praca w grupach
analiza przypadku
11.Imiona, nazwiska, tytuły/stopnie naukowe osób prowadzących zajęcia

dr Bianka Lewandowska
12.Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu

Studenci innych kierunków niż psychologia będą mogli uczestniczyć w zajęciach po wcześniejszym uzyskaniu zgody Prowadzącego zajęcia i akceptacji Dyrekcji IPs UWr

Studenci innych kierunków niż psychologia będą mogli uczestniczyć w zajęciach po wcześniejszym uzyskaniu zgody Prowadzącego zajęcia i akceptacji Dyrekcji IPs UWr.
13.Cele przedmiotu

C1 Zapoznanie studenta z obszarami współpracy psychologii z prawem, problematyką psychologii sądowej, jej związku z naukami pomocniczymi
C2 Zapoznanie studenta z podstawami nauk penalnych ze szczególnym uwzględnieniem prawa karnego, kryminologii, wiktymologii oraz nauk sądowych (kryminalistyki oraz medycyny sądowej i innych)
C3 Przekazanie wiedzy na temat grup zaburzeń klinicznych i systemów klasyfikacyjnych stosowanych w opiniowaniu psychologiczno-sądowym (CP)
C4 Dostarczenie wiedzy na temat obszarów diagnozy wykonywanej dla celów postępowania sądowego przez biegłych psychologów (CP)
C5 Omówienie struktury opinii psychologicznej, etapów i celów postępowania diagnostycznego w psychologicznej diagnozie klinicznej dla celów sądowych (CP)
C6 Przedstawienie ról procesowych przyjmowanych przez uczestników postępowania w sprawach rodzinnych oraz karnych
C7 Uzyskanie świadomości problemów oraz sposobów radzenia sobie z nimi podczas przeprowadzania diagnozy psychologicznej(CP)
C8 Zapoznanie z podstawowymi regulacjami prawnymi dotyczącymi spraw rodzinnych oraz karnych

14.Treści programowe

1. Wprowadzenie. Obszary praktyki sądowej i penitencjarnej wymagające opinii psychologicznej dotyczącej zaburzeń. Specyfika i przedmiot diagnozy/ekspertyzy psychologicznej w pracy zespołu opiniodawczego. Klasyfikacje ICD i DSM oraz narzędzia psychologiczne użyteczne w opracowaniu diagnozy. Zasady etycznego postępowania i dylematy etyczne.
2. Kategorie i typy zaburzeń a specyfika opiniowania psychologicznego.
3. Psychopatia jako kategoria kliniczna – uwarunkowania temperamentalne i środowiskowe, zaburzenia zachowania, funkcjonowanie społeczne. Psychopaci jako sprawcy zabójstw i przestępstw seksualnych.
4. Specyfika opiniowania psychologicznego dotyczącego wyłączenia bądź ograniczenia poczytalności sprawców przestępstw
5. Uzależnienia i stany odurzenia w opiniodawstwie sądowym oraz w praktyce psychologicznej psychologa w więzieniu
6. Praktyka psychologiczna w jednostce penitencjarnej
7. Psychologiczne aspekty samouszkodzeń, techniki ich dokonywania i postępowanie z osobami reagującymi w sposób autoagresywny w warunkach izolacji więziennej

15.Zakładane efekty uczenia się
Symbole kierunkowych efektów uczenia się
EK_W_02 Posiada szczegółową psychologiczną wiedzę kliniczną wymaganą w opiniowaniu psychologicznym dla sądu.

K_W06
K_W12
EK_U_03 Sporządza opinię psychologiczną i uzasadnia zawarte w niej stwierdzenia. Odwołuje się do literatury i badań w celu uzasadnienia swojego stanowiska
K_U02
K_U03
EK_K_04 Dostrzega kontrowersje, potrafi sformułować i przedstawić własną opinię oraz ustalić wspólne stanowisko w kontrowersyjnych zagadnieniach związanych z opiniowanie psychologicznym
K_K07
16.Zalecana literatura

obowiązkowa
  1. Ackerman M. J. (2005). Podstawy psychologii sądowej. Gdańsk: GWP.
  2. Habzda-Siwek E. (2002). Diagnoza stanu psychicznego sprawcy a rozstrzygnięcia w procesie karnym. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze, r. 2, 18, 26.
  3. Machel H. (2003). Więzienie jako instytucja karna i resocjalizacyjna. Gdańsk: Arche, r. 8.
  4. Seligman M.E.P., Walker E.F., Rosenhan D.L. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka, r. 2, 5, 7, 9, 10, 11, 14, 15
  5. Stanik J.M. (2013). Psychologia sądowa. Podstawy, badania, aplikacje. Warszawa: PWN, r. 16



uzupełniająca
  1. Carson R.C., Butcher J.N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: GWP, vol. 1-2.
  2. Cierpiałkowska L. (2007). Psychopatologia. Warszawa: Wyd. Nauk. Scholar
  3. DSM-IV TR (2000). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (4th ed.), Washington D. C., American Psychiatric Association.
  4. Gierowski J.K., Jaśkiewicz-Obydzińska T. (2002). Zabójcy i ich ofiary. Kraków: Wyd. Inst. Ekspertyz Sądowych
  5. Internetowy System Aktów Prawnych/ hasło: ochrona zdrowia psychicznego. Dostęp: http://isap.sejm.gov.pl
  6. Pastwa – Wojciechowska B. (2013). Psychopaci. Sprawcy przestępstw seksualnych. Gdańsk: Harmonia Universalis.
  7. Rode D. (2015). Modele psychologicznego opiniodawstwa w sprawach karnych. Sopot: GWP
  8. Stanik J.M. (2002) Z zagadnień psychologii sądowej. (Wybrane studia empiryczne). Katowice: Wyd. Uniwersytetu Śląskiego
  9. Stanik J.M., Majchrzyk Z. (2001). Psychologiczne i psychiatryczne opiniodawstwo sądowe w ramach nowych uregulowań prawnych. Katowice: Anima
  10. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. Nr 90, poz. 557 z późn. zm.).
  11. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 marca 2000 r. w sprawie zasad organizacji i warunków przeprowadzania badań psychologicznych i psychiatrycznych w ośrodkach diagnostycznych (Dz. U. Nr 29, poz. 369).
  12. 4. Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobów prowadzenia oddziaływań penitencjarnych w zakładach karnych i aresztach śledczych (Dz. U. Nr 151, poz. 1469).
  13. Zarządzenie Nr 2/04 Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia 24 lutego 2004 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia i organizacji pracy penitencjarnej oraz zakresów czynności funkcjonariuszy i pracowników działów penitencjarnych i terapeutycznych (Dz. Urz. CZSW Nr 1, poz. 2, z późn. zm.)
17.Metody weryfikacji zakładanych efektów uczenia się

kolokwium
wystąpienie ustne indywidualne
obserwacja umiejętności praktycznych studenta

18.Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu

Seminarium:
19.Obciążenie pracą studenta
Forma aktywności studenta
Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności
Seminarium: 20 godzin 20 godzin
Praca własna studenta np.
Przygotowanie do zajęć: 10 godzin


Czytanie literatury: 30 godzin


Przygotowanie do kolokwium: 40 godzin
80 godzin
Suma godzin100 godzin
Liczba punktów ECTS4

CP - cel przedmiotu